KATUANGAN

PEREPET JENGKOL

                Perepet Jengkol diwangun ku dua kecap. minangkana sagala nu aya di dunya teh ngagaduhan papasangan, aya siang sareng wengi, istri sareng pameget, bumi sareng langit, jeung nu sajabana, sadayana mung kagungan Guusti Allah.

                Kecap Perepet mangrupikeun sebutan pikeun sora kalakay atawa daun anu geus garing, komo lamun katepak ku angin sok disada merepet. Kecap Jengkol teh mangrupi salah sahiiji bungbuahan nu sok dijadikeun lalab, biasana sok di coelkeun kana sambel goang. Jengkol ngbogaan cangkang hideung tapi lamun di pesek jerona warna bodas semu koneng, saupamina di tuang biasana sok kaambung bau, sok sanaos kitu Jengkol mah papada dipikaresep, matak deudeuieun keur nu resep mah.

                Saupamina di guar kecap Perepet Jengkol ngagaduhan Siloka nu kacida jerona, saupamina di titenan tiasa ngagaduhan hartos : “Sakur anu lalampahan kagorengan mah pasti bakal di omongkeun ku batur, bakal merepet caritana ka saha wae siga bau na Jengkol pasti bakal ka angseu ku batur. Tapi satiap omongan teh kudu aya bukti na, ulah apal ceuk batur nu balukarna jadi Pitnah”.

                Tuluy urang ulah nyebutkeun Jengkol teh bau lamun can apal rasana, sami sareng urang ulah nyebat batur goreng sateuacan apal eusi hatena.

                Kaulinan Perepet Jengkol kudu di ulinkeun jeung batur, teu bisa sorangan. Hal eta ngajenan barudak sangkan hirup sauyunan silih asih silih asah silih asuh, silih ngabutuhkeun papada jalma. Kaulinan ieu pikeun barudak lalaki, nu diwangun ku tiluan. Masing-masing barudak nyekelan leungeun bari patukang-tukang, suku katuhu budak nu kahiji diangkat tuluy dikaitkeun kana leungeun ditukangeunnana. Suku budak nu kadua di kaitkeun kana suku budak nu kahiji, suku budak nu katilu ngonci suku nu lianna. Tuluy leungeunna di leupaskeun  bari  muter ka belah kenca jeung dilaguan ku kakawihan barudak : “Perepet jengkol jajahean, kacepet kohkol jejeretean”. Dugi ka aya nu labuh.

Buku Acuan :

Tina Buku Peperenian Basa Sunda